Aralık 2010 - Bir Edip

Feysbuk hesabımı kapattım. Çünkü…

Kapatıyorum. Çünkü – 1: Zaman kaybı. Kapatıyorum. Çünkü – 2: Bayağılık diz boyu. (Hatta b..’a battık bile denebilir.) Kapatıyorum. Çünkü

Ayşe Nur’a, Yine bir veda yazısı… Siz istediniz, ben yazdım. Her ne kadar duygularımızı paylaşmışsak da metinlerde, ne yazacağına karar

Sensin beni mecnun eden Çölden çöle yoran sensin Su getirip bin dereden Yerden yere vuran sensin Gözlerimin son ışığı Yüreğimin

“Her yiğidin bir yoğurt yiyişi vardır.” Bu sözü ilk kez dedemden duymuştum. O zamanlar ilkokula daha yeni başlamıştım. Ne bunun

Naziye’ye, Ben eskiyim, sen eskisin, hayat eski, fikirler eski. Ümitler, hayaller? Onları hiç sorma! Ama yıl yeni. Her gün kopardığımız

Paramparça gömleğim kurtların suçu oldu. Bir kervanla sen geldin, ışık vurdu kuyuya. Haraç mezat satıldım, yüreğim sende kaldı Kenan’dan geçer

Önce yer sarsıldı, sonra ben. Binalar yıkılırsa altından sağ çıkabilirdim belki. Ya yıkılan bensem! Kendi enkazımdan sağ çıkabilir miydim acaba?