Mayıs 2011 - Bir Edip

Zeybekler Güncesi – 239 Nida’ya, “Bir gün gelir de unuturmuş insan / En sevdiği hatıraları bile.” [1] Öyle ya, neleri

Sabahın Hüznünü Bekleme

Zeybekler Güncesi – 83 Zehra’ya, Bu şehirden gidiyorsun. Hazırlıksız yakalanmadın değil mi? Kaç yıldır beklenen bir andı bu. Ne acı!

Sitemim dilimdedir, yüreğim çağlar benim Ardından adım adım hatıram ağlar benim Ölümden farkı nedir bu koyup gitmelerin Anlatsam bilmiyorlar halimi