Melis'e... (Melis kimdi?) Adına şiir yazılmamış kadın kalmasın diye... Mısralar göze gelir ahınla şiir yanar Eski bir şarkı olur garip kalmış sanımız Lal kesilen şairler bakarsın bizi anar İlk aşkın…
Ayşegül'e... Anılara yaslayıp şimdi yorgun başını Yollara düşmek gerek unutarak yaşını Şad olmayan bir kalbin dilindeki sitemle Eylüle sor kederi, yapraklar susar belki Geceler yaramıza biraz tuz basar belki Ümitsiz…
Ah, şu sınanmadığımız acılar! Sınanmadığınız... Fikrimize ve zikrimize değip geçen Tenimizi yakmayan Gözlerimizden akmayan... -Kimin gözü varsa artık- Hüznümüzle baş başa bırakmayan
Sevgili Hatice Filiz, “Yokta noksan aranılmaz / Yasa budur, var eksilir / Ne tükenir Sır’da insan / Ne insanda sır eksilir” Var’lar bir bir eksiliyor. Zamanını öğüten, yükünü tamam eyleyen…