Yalnızlığın rengini soruyorsun ya bana, Damlaların hicranı yansır gökkuşağına. Siyah desem, bahtımdır, hem saçların da siyah Tel tel dökülüp kaldım menzilsiz yollarda âh! Kırmızı pek de güzel yakışır yalnızlığa Aşk…
Bu hafta yazı yazmamak için direndim adeta. Aslında sadece bu hafta değil son birkaç haftadır böyle bu. İnsanın içi aydınlık olmayınca dışının nasıl olduğunun pek bir önemi yokmuş. Bir sahil…
Bestelenmiş Şiirler için araştırma yaparken karşıma benim de hiç bilmediğim besteler çıkmaya başladı. Bu işin keyifli ve güzel yanı bu olsa gerek: Hem öğreniyorum hem de öğrendiklerimi diğer insanlarla paylaşıyorum.…
“Daha dün annemizin Kollarında yaşarken Çiçekli bahçemizin Yollarında koşarken...” Bu şarkıyla başlamıştı macera. Hatırlayanlar için... Yeni bir anne baba bulmuştuk kendimize. Sonra bir abi, bir abla olmuştu anne baba saydığımız…