Bana Sorma

Yalnızlığın rengini soruyorsun ya bana,
Damlaların hicranı yansır gökkuşağına.

Siyah desem, bahtımdır, hem saçların da siyah
Tel tel dökülüp kaldım menzilsiz yollarda âh!

Kırmızı pek de güzel yakışır yalnızlığa
Aşk kan rengi, ateş al, yaralarım benzer dağa.

Sarı gül ayrılığın habercisi olsa da
Aşık ölür, canan gider, vuslat kalır masada.

Umutlarım masmavi, bîkes olan gönlümde
Gök kubbe yıldız yıldız yoldaş oldu önümde.

Sonunda anladım ki, beyazmış onun rengi
Kirlenince bitermiş yalnızlığın ahengi.