Her sabah boynuna sarılarak yolcu ettiğiniz bir babanız var değil mi? Kokusunu içinize çektiğiniz…
Benim yok artık. Ben onu son kez tabutuna sarılarak yolcu ettim dün.
Bir daha “babam” diyeceğim kimse olmayacak. Kollarına atılacağım bir babam. Yaramazlık yaptığımda bana kızacak bir babam. Dünyanın en güçlü insanı olan babam.
Babasının elinden tutup gezen çocukları kıskanacağım hep. Parkta çılgınlar gibi eğlenen çocukları… Havaya her atılışında sevinç çığlıkları atan çocukları. Zerre korkuları olmayan. Babalarının onları yakalayacağını bilen çocukları…
Beni artık havaya atmayın. Tutacak babam yok. Düşerim. Düşersem kaldıracak babam da yok.
Yarın okulda herkes benden bahsedecek. Bu çocuk, o çocuk diyecekler. Dün babası şehit olan çocuk.
Ah baba! Beni yine kimse bilmeseydi. Sadece senin evladın olarak kalsaydım. Sen benim okuldan dönüşümü bekleseydin, parmakla gösterilen ‘o çocuk’ olmadan…
Sen gittin, bir unvan verdiler bana. Şehit çocuğu diyorlar. Şehit çocuğu ne demek baba? Olsaydın anlatırdın değil mi? Hem en güzel sen anlatırdın. Bana her şeyi en güzel sen anlatırdın ya!
Televizyonlar her gün senden, bazen de benden bahsediyor. Televizyona çıkmak için şehit olmak mı gerekiyor baba? Şehit çocuğu olmak mı gerekiyor?
Orada konuşan amcalara bakarsan çok önemli bir iş yapmışsın bu vatan için. Çocuk aklımla bunu anlayamıyorum. “Vatan sağ olsun” diyorlar. Babalar ölmese vatan sağ olmaz mı baba? Sadece babalar değil hiç kimse ölmese de vatan yine sağ olsa!
Ben yine şanslıyım(!) baba. Sana kaç kez sarıldım kim bilir hayattayken “babam” diyerek. Bir bebek vardı kucakta. Onun da babası şehit olmuş. Büyüyecek, konuşacak, baba diyeceği birini arayacak etrafında. Sarılıp sımsıkı, baba diyeceği birini… Ama bulamayacak. Fotoğraflar insana babalık yapar mı baba?
Biliyorum, üç gün sonra herkes unutacak seni ve arkadaşlarını. Televizyonlar unutacak, konuşan amcalar unutacak, klavye kahramanları unutacak.
Ben…
Ben hiç unutur muyum baba seni! Unutmam. Seni de unutmam, seni şehit eden hainleri de.
Annem söyledi: “Allah yolunda öldürülenlere ölü demeyin” diyormuş Allah. Bir gölge misali yanımda olacağını biliyorum. Yine elimden tutacağını. Ümitsizliğe düştüğümde sırtımı sıvazlayacağını biliyorum. Ben büyük adam olacağım baba. Tıpkı senin gibi. Senin gönderde tuttuğun bayrağı ben de yere indirtmeyeceğim.
Ben büyüyorum baba. Büyüyeceğim. Benimle beraber kinim de büyüyecek. Büyüyecek baba.
Duyuyor musun!
Sen de düşüncelerini paylaş!