Bilinmeyen Şiirler: Halide Nusret Zorlutuna – Onlarsız

Ömrünü öğrencilerine adamış bir öğretmenin, onlar için kaleme aldığını düşündüğüm bir şiiriyle geldim bugün. Halide Nusret Zorlutuna’nın “Onlarsız” şiirini şiir defterlerimin sararmış sayfalarından koparıp size ulaştırmak istiyorum. Sanal ortamda biraz araştırdım, şiiri sadece bir sayfada bulabildim. Tabi bu araştırma derinlemesine bir araştırma değil. Sadece Google’ın zekasına güvenerek yapılmış bir araştırma. “Böylesine güzel bir şiiri neden kimse paylaşmamış ki?” dedim.

Öğretmenlik deyince kalbimin ritmi değişiyor. Bunu biliyorsunuz. Bu mesleğe ve öğrencilere nasıl tutkun olduğumu bu sayfanın müdavimleri bilirler. Şimdilerde zorunlu bir ayrılık yaşasam da “Bir türlü onlarsız olamıyorum!” Neyse, dilimin ucunda dönüp duan kelimeleri buraya aktarsam şiire gölge düşecek. Ben susayım, siz şiiri okuyun.

Onlarsız

-Onlara –

Kırıyorlar…
Kırılamıyorum.
Küsüyorlar…
Darılamıyorum.
Bir yaşlı ağaç gibiyim yolun sonunda;
Kimi kök saldığım toprak
Kimi günüm güneşimdir,
Bana ışınlar gönderir.
Kimi yağmurdur yaprak yaprak
Taze can verir.
Kimi dallarımda çiçek,
Kimisi meyvedir, renk renk…

Sarılmışım dört yanımdan sımsıkı,
Bir türlü onlarsız olamıyorum!

Halide Nusret ZORLUTUNA

Halide Nusret Zorlutuna

Türk şair, yazar, öğretmen. (1901, İstanbul – 10 Haziran 1984, İstanbul),

“Kadın yazarların annesi” olarak anılır. Cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren Anadolu’nun birçok yerinde öğretmenlik yaptı. Öğretmenlik yıllarında öğrencileriyle edindiği tecrübeleri “Benim Küçük Dostlarım ” adını verdiği kitapla anlattı. Hece ölçüsünde hamasi şiirleri ve konuşulan Türkçe ile yazılmış romanları vardır. Romancı Emine Işınsu’nun annesi, yazar İsmet Kür’ün (1916–2013) ablası ve yazar Pınar Kür’ün teyzesidir.