Hepsi Bu

Sevgili İsmail Berat,

Hepimiz yolcuyuz. Bir amaç uğruna çıkmışız yola. Kimi aşkı arıyor, kimi parayı, kimi bilgiyi. Kimi Mevla demiş kurtulmuş. Kimi daha yolun başında… Leyla takılmış ayaklarına. Kimi hızla yarına koşuyor. Kimi yarından bugüne, bugünden düne yol alıyor. Yolcuyuz işte. Bir handa karşılaştık, hepsi bu.

Bu olmamalı hepsi. Bizi bir handa buluşturan “yazı”nın bir derdi olmalı. Niye başkalarını değil de bizi buluşturdu? Niye başka bir handa değil de bu handa? Niye başka bir zamanda değil de her şeyin fesada uğradığı bu çağda? Ne çok “niye”m var öyle!

Hepsi bu olmamalı. Birlikte işleyeceğimiz dersler vardı. Bir metnin etrafında yapılacak yorumlar. Bir şiirin anlamını didiklerken ihtimal ki şairlerin canını yakacaktık. Sonucundan bir türlü haberdar olamadığımız, “Haberimiz olmayacaksa niye yapıyorlar bu yarışmaları?” serzenişiyle yine de katılacağımız yarışmalar vardı.

Bu, hepsi olmamalı. Nihayetinde, durduramadığımız zaman birimizi mutlaka kapının önüne koyacak. “Bavulları hep toplu durmalı insanın”¹ diyen şair biliyor olmalı bu duyguyu. Her an çekip gidecekmiş gibi hazır durmak. ‘Hadi’ dediklerinde ardında bıraktıklarının endişesini duymadan yola koyulmak. Hatta ve hatta Azrail geldiğinde bile gitmeye hazır olmak.

Hepsi buydu. Fark etmedik, ıskaladık hayatı. Bir açık bilet vardı elimizde. Kalkış ve varış yerleri belliydi sadece. Hangi koltukta seyahat edeceğimizi bilmiyorduk. Çok da önemli değildi bu. Tedirginliğimizin sebebi, ne zaman gideceğimizi bilmiyorduk.  İyi ki bilmiyorduk. Bilseydik daha mutlu olmayacaktık.

Bu bilinmezlik değil miydi bizi böylesine güçlü kılan? Gidişini hiç hayal etmediklerimizin ansızın gidişine nasıl katlanırdık? Bomboş bir bavulla yolladıklarımız eziyor kalbimizi. Bir bavul hazırlayacak vakti olmadan gidiverenlerin açtığı yara merhem kabul etmiyor, kabuk bağlamıyor.

Hazırsa bavulların yeni yolculara yer açmak için ayrılabilirsin handan. Gelişimiz bilinmiş miydi ki gidişimizden haberi olsun birilerinin?

Evet, hepsi bu!

1. Can Dündar, Bavulları Hep Toplu Durmalı İnsanın ↩︎