Sen arayıp sormazsan kim ne bilsin vay beni
Görmüyor mu gözlerin, görmüyor mu hey beni?
Kaderim atmasaydı ben yine de düşerdim
Kervanlar geçti sustum, kuyundayım duy beni
İster bağla gözümü, istersen açık bırak
Kurban et dizlerinde, İsmail’in say beni
Bir kuş ki gagasında su taşır yangınıma
Sen niye ağlamazsın, söndürmezsin oy beni
Azrail var peşimde, nere gitsem buluyor
Ölümden korktu dersen yar sinene koy beni
Bir keşiş büyüsüdür, bedenimde gezinir
Her gece Aslı misal tekrar tekrar soy beni
Gözümün feri söndü yolunu gözlemekten
Sor anlatsın yıl beni, mevsim beni, ay beni
👏😉👏
Teşekkür ederim Sinan.
Rica ederim 🙂 Çaya geldim 🙂
Şiiri okurken, tefsirlerde geçen kıssalar geldi bir bir aklıma.
Yusuf as.’ın kuyuya atılışı ve babasının gözlerini kaybetmesi.
İsmail as.’ın kurban edilişi.
İbrahim as.’ın ateşe atıldığında hayvanatın ağızlarıyla su taşımaları.
vs.
Teşekkür ederim Müfred.
Biz edebiyatçılar buna şiirde telmih sanatı diyoruz. Diğer örnekler internetten bulunup okunabilir. 😊
Hisler de ameller gibi isimlendirilmeye muhtaç.
Telmihi de öğrenmiş olduk. Arapça kelimelere arasıra bakarım. Pek çoğu aklımda kalmıyor malesef. Günlük hayatta kullanamadığımızdan dolayı.
Yazılışını yanlış yazmadıysam telmih ipucu manasına mı geliyor?
İpucu manası var mı bilmiyorum. Sözcüklerde “ima etme, dolaylı olarak bildirme” anlamı var. Biraz daha geriye gidince de Arapça “göz ucuyla bakmak” fiiline çıkıyor kelime.
Eser size mi ait kaleminize sağlık çok güzel
Teşekkür ederim Yaşam Odası.
Bana ait olmayan metinlerin altına mutlaka sahibini yazıyorum. Yazar ve şairlerin hakkına girmeyelim. 😊