Perva/ne
"Şem'ine pervaneyim" diyordu şair "Perva ne lazımdır bana"[^1] Bilsen nasıl öykündüm Öykündüm de pervasız olamadım hiç Bazen geçmiş prangaydı Ayaklarımda Bazen gelecek boynumda kolye Bir şafakta sallanırken Ekmek derdi değildi…
Tedbir
Bilirsin Bütün ölümler zamansızdır Tedbirimi aldım Hangi mevsim olursa olsun Çiçeklerim hazır Nerede yattığını bileyim yeter
Mağlubiyet
Hadi acılarımızı yarıştıralım Sayıyorum Biiir... İkiii... Üç... Başla Tamam sen kazandın Ben yorgunum
Unut Her Şeyi
kıymeti bilinememiş zamanlar biriktirdim yarınlar kıymete binsin diye bir hayat bilgisi kitabında geçmez ben yine de ders aldım bir gün anlatırım pişmanlıklarımı hüznün gölgesi düşer sesime duyarsın, avaz avaz susturabilirsem…