Vuslat bir dikenli yol, umutlarım kan içinde.
Ulaşırım sandığım sıla, hayalinden bile uzak.
Başladığım yere gelmişim devran içinde.
Son sefere çıkarken, çekingen ve korkak,
Yollara mı kızayım?
…
Sana olan koşumda kalplerde konakladım.
Hiç birine borcum yok, alacağım cabası.
Ecel heyulâ gibi yaklaşırken adım adım,
Kaç şeb-i yeldâ geçti, geçmiyor hicran yarası
Yıllara mı kızayım?
Bu şiiri 2000 yılından önce yazmışım. Tam tarihini bilmiyorum. Bir yazının içinde alıntı olarak kullanmışım. Şiiri içinde kullandığım yazının altında 23 Aralık 1998 tarihi var. Şiire ait bir iki bölüm daha olduğunu hatırlıyorum hayal meyal. Şiirin tamamını şu an bulmam mümkün değil. Belki bir gün bir yerlerden çıkıp gelir. 🙂
Kaleminize sağlık. Çok güzel bir şiir. Naif ama güçlü bir kaleminiz var. 🙂
Teşekkür ederim okurix.
Çok incesiniz. 🙂
“Vuslat bir dikenli yol, umutlarım kan içinde.
Ulaşırım sandığım sıla, hayalinden bile uzak.”
Bu iki mısra, şiirin tamamına bedel zaten. Duygulara tercüman olmuşsunuz.
Teşekkür ederim Ali Demiral. 🙂
Bir zamanlar ben de şiir yazardım. Çok güzel yazmışsınız kaleminize sağlık..
Teşekkür ederim Rose.
Yazmayı bırakınca deli olur insan. Sait Faik’ten mülhem bir ifade ile… Onun için yazmaya devam etmelisiniz bence.
Yıllar yıllar önceki şiirin demek. Çok güzel. Çok güzel bir hatıra senin için 🙂
Teşekkür ederim Cem Kazan.
İnsan belli bir yaştan sonra hatıralar ile avunmaya başlıyor işte. Benimki de o hesap. 🙂
yıllara mı yollara mı kızmak lazım belki de kıymet bilmeyene, kimse bilmez ki böyle bir sorunun cevabını 🙂 hoş bir şiir hüzünlü dee 🙂
Teşekkür ederim Sessizgemi.
Şimdi elimde olmayan iki bölüm de “tellere mi kızayım” ve “kullara mı kızayım” diye bitiyordu eğer yanlış hatırlamıyorsam. Oturup yeniden yazsam mı acaba o bölümleri? Aynı duyguyu yakalamak mümkün olmasa da. 🙂
dün gece başka bir meseleden ötürü kendi kendime “bir şiir yeniden yazılamaz mı bir kalp bile defalarca onarılırken..” diye düşünerek kendimce saçmalama seanslarımı yapıyordum 😀 bu yüzden neden olmasın diyorum bir deneyin olursa olur olmazsa yeni bir şiir çıkar ortaya 🙂
Bir şiir elbette yeniden yazılabilir. Şairin buna hakkı olduğunu düşünüyorum ben.
Bu yarım şiiri de uygun bir zamanda tamamlamaya çalışacağım. Ortaya ne çıkarsa artık. 🙂