Behçet Necatigil ismini duyunca hemen herkesin aklından birkaç şiir geçer. Sevgilerde şiirinden birkaç mısra dolanır dilinize: “Siz geniş zamanlar umuyordunuz / Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek. / Yılların telaşlarda bu kadar çabuk / Geçeceği aklınıza gelmezdi.” Sonra Kitaplarda Ölmek şiiri. “Adı, soyadı / Açılır…
Sevgili Afra, Bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyor dışarıda. Bu yazının nerede yazıldığını bilsen -belki- gözyaşların yağmuru bastırırdı. Sen gittin. Oysa biz seni hiç “gitmiş” farz etmedik. Hep kaldın aklımızın ve kalbimizin bir köşesinde. Arkadaşların hâlâ duruyorlar aynı okulda. Sonra bir gün ben de gittim. Hem de…
Sevgili Bahriye Elif, Her birimizin bir diyara savrulup gittiği şu âlemde, bizi bir zamanlar tanıştıran, buluşturan, aynı mekanı paylaştıran Zeybekler’i yad ederek satırlara sarılmak huzur veriyor. Yaz bitti. Hatta güz de bitiyor takvimler üzerinde. Gerçi Antalya gibi bir şehirde güz biter mi emin değilim. Yaşayıp…
Gençler şiiri ve şairi neden sevmez? Bu soru yerine daha beylik bir soruyla da başlanabilirdi yazıya: Şiiri sevmeyenler genç sayılır mı? Yanılıyorsam biri beni düzeltsin. Son dönem -özellikle öğrenci- neslinin şiire ilgisizliği beni çıldırtıyor. Hayatı sadece internet ve cep telefonundan ibaret gören bu yeniyetmelerle nasıl…