Seni nihan tutarım rivayetim yok benimMevzu sensen kelama dirayetim yok benim Canansın, dilbersin hem, ey şehla bakışlı yarYolunda kanım aksın şikayetim yok benim Bir papatya falına benzemez sevdalarımÖmrüm seninle başlar bidayetim yok benim Kerem ile Aslı’nın adı gezer dillerdeSeverim seni lâkin hikâyetim yok benim Ezelde…
Sevgili Mustafa Sabri, Ve insan aldandı. Evvelen, bu hayatı bitimsiz sandı. Bu ne aldanıştır! Kendinden önce topraklaşanları gördüğü halde. Karunların, firavunların, nemrutların da sonunu bildiği halde. Geriye ne kaldı ki, nahoş sıfatlarından öteye. Saniyen, yeniden yeşereceğini anlayamadı. Aslında anlamak istemedi. Çünkü bilmek, anlamak; sorumluluk demekti.…