İkinin Şiiri bugün iki kez yağdı yağmuriki kez eskidim sanki iki ömrü kolkola yaşadımbiri nergis bahçesi, diğeri mahşer yeri hep iki şömine yandı yüreğimdebirinde ateşti diğerinde kül ve iki kez aşık oldumbundandır iki kez ölmüşlüğüm sonra bir serüvende ikiye böldüm ömrümüşimdi sömestrdeyim ilk iki kitabımdan…
Epey zamandır yazmak gelmiyor içimden. Bundan dolayı blog atıl kaldı. Bestelenmiş Şiirler dizisi de kaderine terk edildi. Şiirden şarkıya dönüşmüş ne güzel metinler vardı oysa yazılara misafir edeceğim. Üç aya yaklaşıyor neredeyse. Silah zoruyla kendime yazı yazdırıyorum desem yeridir. “Yazmadan nereye kadar?” sorusunu sordum kendime.…