Ben güzel mısraın ve güzel şiirin peşindeyim. Bu yüzden güzel bir mısra bulunca şairinin fikrine, zikrine pek bakmam. Gelin görün ki iki şairi kıskanmaktan geri duramıyorum. Kim bunlar? Yavuz Bülent Bakiler ve Nurullah Genç. Yazdıkları şiirlerin güzelliğini daimi okuyucuları biliyor zaten.
Bugün sürekli okuyucusu olmayanlar için Yavuz Bülent Bakiler’in bir şiirini paylaşmak istiyorum.
Şaşırdım Kaldım İşte
Sözde, senden kaçıyorum doludizgin atlarla,
Bazan sessiz sedasız, ipekten kanatlarla,
Ama sen hep bin yıllık bilenmiş inatlarla,
Karşıma çıkıyorsun en serin imbatlarla,
Adını yazıyorsun bulduğun fırsatlarla,
Yüreğimin başına noktalarla, hatlarla,
Baş başa kalıyorum sonunda heyhatlarla,
Sözde senden kaçıyorum doludizgin atlarla..
Ne olur bir gün beni kapında olsun dinle,
Öldür bendeki beni, sonra dirilt kendinle,
Çarpsan karasevdayı en azından yüz binle,
Nasıl bağlandığımı anlarsın kemendinle.
Kaç defa çıkıp gittim buralardan yeminle,
Ama her defasında geri döndüm seninle.
Hangi düğüm çözülür nazla, sitemle, kinle?
Ne olur bir gün beni, kapında olsun dinle..
Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n’emsin?
Bazan kız kardeşimsin, bazan öpöz annemsin,
Sultanımsın susunca, konuşunca kölemsin,
Eksilmeyen çilemsin,
Orada ufuk çizgim, burda yanım yöremsin,
Beni ruh gibi saran sonsuzluk dairemsin,
Çaresizim, çaremsin.
Şaşırdım kaldım işte, bilmem ki n’emsin?
Yavuz Bülent BAKİLER
