Sevgili Afra, Bardaktan boşanırcasına yağmur yağıyor dışarıda. Bu yazının nerede yazıldığını bilsen -belki- gözyaşların yağmuru bastırırdı. Sen gittin. Oysa biz seni hiç “gitmiş” farz etmedik. Hep kaldın aklımızın ve kalbimizin bir köşesinde. Arkadaşların hâlâ duruyorlar aynı okulda. Sonra bir gün…