Bilinmeyen şiirlerde bugün size yarım yüzyıllık hayatın özeti olabilecek bir şiirle geldim. İnsan kendisi de yarım yüzyılı devirince bazı şiirleri daha dikkatle okuyor. Cahit Sıtkı, otuz beşi yolun yarısı saymıştı. Ben orayı çoktan geçtim. Bu yüzden, geride kalan günler arttıkça gelecekteki günler daha bir kıymete biniyor. Öyle ya, sermayenizin çoğunu harcamışsınız. Üstelik ne kadar kaldığını da bilmiyorsunuz. Hele geçmişi heder ettiğinizi düşünüyorsanız, önünüzdeki her günü, üç günlük beş günlük dolulukta yaşamak istemeniz normaldir.

Servetifünun Dönemi’nde “sosyete şairi” diye ün yapmış biridir Celal Sahir Erozan. Gerçekten yakışıklı biri midir bilmem. Bu konuyu işin erbabına ve meraklılarına bırakalım.

Şairliği yönüyle adını pek duyuramamıştır. Üniversite yıllarımda hakkında yazılmış bir kitabı satın alıp okuduğumu hatırlıyorum. Oradan aklımda iki şiir kalmış. Biri aşağıdaki şiir. Diğeri “Başımla Gönlüm” başlığını taşır. Onu da ilerleyen zamanda buraya alacağım.

Elli İki Yıl

Hâlâ yaşım genç ama, vücudum ölgün gibi;
Bütün acı günlerim aklımda, bugün gibi!
İçim hayata küskün, dış yüzüm düğün gibi;
Elli iki yıl geçti: Elli iki gün gibi!..

Doğmayan hülyaların saçlarını taradım,
Ezop gibi, fenerle gündüz insan aradım;
Ne kendime yâr oldum, ne kimseye yaradım.
Elli iki yıl geçti: Elli iki gün gibi!..

Celal Sahir EROZAN