Kevser Rana’ya…
Kaç kez gözlerinde yolumu şaştım
Elleri koynunda perişandım ben
Vuslatın kokusu sinmiş saçına
Saçında sallanan bir yalandım ben
Ey gül kokulu yar cevrin ne bana
Rehinde savrulan toz dumandım ben
Raksını yüzünde gördüm gamzenin
Asırlar boyunca sürer sandım ben
Ne hüsnün sığıyor ne aşkın ân’a
Ân ansızın geçer her zamandım ben
Gülcan ile akrostiş Titrek Bir Tel
Berika ile akrostiş Kör Kuyu
Ebru ile akrostiş Yirmiye Bir Kala
Akrostişle yazılmış diğer şiirleri liste halinde görmek için “akrostiş şiirler” sayfasını ziyaret edebilirsiniz.
Yine akrostiş ve çok güzel bir şiir 😊
Teşekkür ederim Gülten Hanım.
Henüz akrostişin muhatabının bu şiirden haberi yok sanırım. Zaten şiirin ne olduğunu bilecek yaşta da değil. 🙂
Kevser Râna çok güzel bir isim ve bir bebeğe yazilmis olması daha güzelmiş, büyüyünce okur inşallah..
Bebek değilse de şiirden anlamayacak kadar çocuk… 🙂