Pek çok güzel kar şiiri okumuş olabilirsiniz ama Ahmet Muhip Dıranas’ın Kar şiirini okumamışsanız bu bir eksikliktir bana göre. Şiir bir bütün hâlinde çok güzeldir ama ben “Sesin nerde kaldı, her günkü sesin” dizesine âşığım.
Kışın kendisini iyice hissettirdiği şu soğuk günlerde içinizi ısıtacak bir şiir okumak istiyorsanız doğru yerdesiniz.
Kar
Kardır yağan üstümüze geceden,
Yağmurlu, karanlık bir düşünceden,
Ormanın uğultusuyla birlikte
Ve dörtnala, dümdüz bir mavilikte
Kar yağıyor üstümüze inceden
Sesin nerde kaldı, her günkü sesin,
Unutulmuş güzel şarkılar için
Bu kar gecesinde uzaktan, yoldan
Rüzgâr gibi tâ eski Anadolu’dan
Sesin nerde kaldı? Kar içindesin!
Ne sabahtır bu mavilik, ne akşam!
Uyandırmayın beni uyanamam.
Kaybolmuş sevdiklerimiz aşkına,
Allah aşkına, gök, deniz aşkına
Yağsın kar üstümüze buram buram
Buğulandıkça yüzü her aynanın
Beyaz dokusunda bu saf rüyanın
Göğe uzanır -tek, tenha- bir kamış
Sırf unutmak için, unutmak ey kış!
Büyük yalnızlığını dünyanın.
Ahmet Muhip DIRANAS
Dıranas’ın şiirleri güzeldir. Yalındır, saftır, romantiktir…Bu şiiriyle birlikte benim aklımda kalan, filmi de çekilen Fahriye Abla şiiri epey ünlüdür.
Paylaşım için teşekkür ediyorum size.
Dıranas deyince herkesin aklına Fahriye Abla şiirinin gelmesi normaldir. Bazı şiirler şairinden daha meşhurdur bizde. Ama genel anlamda Dıranas, edebiyatımızda hak ettiği değeri görmemiştir bana göre. Herkesin her şeyi bilmesine gerek yok tabi. Bırakalım bazı şiirleri ve şairleri sadece erbabı bilsin değil mi? 🙃