Yirmiyedi
İkidebir kulak veriyordum yağmura
Gorki’nin ANA’sından kaldırıp kaldırıp başımı…
Bayağ hoşuma da gitmişti ilkin,
İri iri damlalar
Elli mumluk elektriğinde bahçenin
Vurdukça betonların üstüne üstüne,
Işıltılı bir konuşmadır gidiyordu…
Yine de bir eksiği vardı, ama ne?..
Kokusu yoktu, kokusu!
Toprağı yoktu,
Yaprağı yoktu,
Bi işe yaradığı yoktu!
Mubarek, yarı karanlık bir hapisane avlusuna yağan
Tam bir yarı-aydın yağmuruydu.
Can YÜCEL
Çok güzel bir şiirdi 🙂
Teşekkür ederim Sinan.
Can Yücel’in şiirlerinde, düşündüren, insanı saran duygu yoğunluğunu çok severim. Bu şiirini de bilmiyordum. Teşekkürler.
Özellikle son iki dize insanda derin izler bırakıyor.
Teşekkür ederim Makbule Hanım.