You are currently viewing Bilinmeyen Şiirler: Mikail Müşfik – Beni Güzel Hatırla

Bilinmeyen Şiirler: Mikail Müşfik – Beni Güzel Hatırla

Bu şiir sanal dünyada maalesef Orhan Veli Kanık’a ait olarak geçmektedir. Orhan Veli’nin böyle bir şiiri olmadığını az çok eserlerini okuyan hemen herkes biliyor. “Kiminmiş bu şiir?” diye araştırırken Mikail Müşfik adında Azerî bir şaire rastladım. Bu bilginin doğruluğunu test etme imkanım yoktu. Bu konulardaki yanlışları düzeltmeyi kendisine görev edinen Malumatfuruş sayfasında bulduğum bilgiyi doğru kabul ettim ben de. Şiirin orijinalini de aşağıya ekliyorum. Hatta şiirin Türkçesindeki bazı yerleri orijinaline göre düzelttiğimi de söylemeliyim.

Beni Güzel Hatırla

Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar
Farzet ki bir rüyaydım esip geçtim hayatından
Ya da bir yağmur, sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu canına
Yok olup gittim, bekli bir rüyaydım senin için
Uyandın ve ben bittim

Beni güzel hatırla
Çünkü sevdim seni ben, her şeyini
Sana sırdaş oldum, dost oldum
Koynunda ağladım
Yüzüne vurmadım hiçbir noksanını
Beni üzdün kınamadım
Alışmıştım vefasızlığa, el oldun aldırmadım

Beni güzel hatırla
Sayfalarca mektup bıraktım sana
Şiirler yazdım her gece, çoğunu okutmadım
Sakladım günahını, sevabını içimde, sessizce gittim
Senden öncekiler gibi sen de anlamadın

Beni güzel hatırla
Sana unutulmaz geceler bıraktım
Sana en yorgun sabahlar
Gülüşümü, gözlerimi, sonra sesimi bıraktım
Söylenmemiş merhabalar bıraktım her köşeye
Vedalar bıraktım duraklarda
Ne arasan bir sevdanın içinde
Fazlasıyla bıraktım ardımda

Beni güzel hatırla
Dizlerinde uyuduğumu düşün
Saçını okşadığımı, üşüyen ellerini ısıttığımı düşün
Mutlu olduğun anları getir gözünün önüne
Anlından öptüğüm dakikaları
Birazdan kapını çalacağımı düşün
Şaşırtmayı severim biliyorsun
Bu da sana son sürprizim olsun
Şimdi seninle yaşanan günleri ateşe veriyorum
Beni güzel hatırla
Gidiyorum.

Mikail MÜŞFİK

Şiirin orijinali:

Meni gözel hatırla

Məni gözəl xatırla,
Bunlar son misralar
Fərz et ki, bir külək idim, əsib keçdim heəyatından
Ya da bir yağmur, sel oldum çöllərdə
Sonra torpaq çəkdi suyu canına
Yox olub getdim, bəlkə röya idim səninçün
Oyandın ve mən bitdim

Məni gözəl xatırla!
Çünki sevdim sənin mən, hər şeyini
Sənə sirdaş oldum, dost oldum
Qoynunda ağladım
Üzünə vurmadım heç bir nöqsanını
Meni üzdün qınamadım
Alışmışdım vəfasızlığa, el oldun aldırmadım

Məni gözəl xatırla!
Səhifələrcə məktub buraxdım sənə
Şerler yazdım her gece çoxunu oxutmadım
Saxladım günahını, savabını içimdə, səssizcə getdim
Səndən əvvəlkilər kimi sən də başa düşmədin

Meni gözel xatırla!
Sənə unudulmaz gecələr buraxdım
Sənə en yorğun sabahlar
Gülüşümü, gözlərimi, sonra səsimi buraxdım
Söylənməmiş ”Salamlar” buraxdım hər küncə
“Vidalar” buraxdım dayanacaqlara
Ne axtararsan bir sevdanın içində
Artıqlamasıyla buraxdım arxamda

Məni gözəl xatırla!
Dizlərində yuxuya getdiyimi düşün
Saçını oxşadığımı, üşüyən əllərini isitdiyimi düşün
Sevincli olduğun anları gətir gözünün önünə
Alnından öptüyüm dəqiqələri
Bir azdan qapını döyəcəyimi düşün
Təəccübləndirməyi sevirəm bilirsən
Buda sene son surprizim olsun
İndi səninlə yaşanan günləri atəşə verirəm
Məni gözəl xatırla!
Gedirəm.

Beni bilgilendir
Bildirim
guest
0 Yorum
Satır içi geri bildirim
Tüm yorumları gör