Bugün benim doğum günüm.
Biraz buruk, biraz hüzünlü. Sevdiklerinden uzakta ne kadar mutlu olabilirse insan o kadar mutlu işte. Ama kesinlikle karamsar değil, yıkılmış bitmiş değil. İnadına dimdik ayakta.
Önce kızlarıma teşekkür ederim. Çünkü onların gözlerindeki ışıltı olmasa bu kadar umutlu bakamazdım hayata. Onlarla yarınlarda yaşayacağımız güzel günlerin hayali diri tutuyor beni. Onların henüz bu yazılardan haberleri olmuyor belki ama ben onlar için balonlarla süsleyeceğim bu yazıyı. Cıvıl cıvıl olacak sayfa. 🙂
Sonra Gönül Dostum’a yürekten bir teşekkür. Onun varlığını hissetmek, hep yanımda olduğunu bilmek dünyanın en değerli hazinesi benim için. Çok daha fazla güzel cümleyi hak ettiğini biliyorum ama yeri burası değil kesinlikle. Tabi burada şunu da söylemek gerekiyor: Bu blogdaki yüzlerce güzel cümlenin müsebbibi kendisidir zaten.
Bu yazı ikinci kez yazılıyor. İlk yazıyı yazıp bıraktım. Yayınlamak gelmedi içimden. Çok sert bir yazı olmuş gibi geldi. Bloğun havasına uygun düşmedi diyerek taslak olarak bıraktım. Ama ileride yayınlarım ben onu. Biraz daha ileri olsun hele.
Önceki yazıyı bilgisayarda yazmıştım, bu kez cep telefonumun not uygulamasında yazıyorum. Bu uygulamayı seviyorum. Adını buraya bırakıyorum. (Diaro) İnternet sayfasının adresini ekledim. Siz oradan telefonunuza uygun yüklemeyi yaparsınız. Siz de kullanın, seveceksiniz. Ben ücret ödeyip uygulamaya kullanmaya alışamadım. Onun için bu uygulamanın da ücretsiz sürümünü kullanıyorum. Neyse konumuz bu değil.
Günün anlam ve önemine dair birkaç dize…
Doğum günüm demişken yaşımı da merak eden olur mu acaba? Bence bilmek istemezsiniz. Belli bir yaştan sonra insan saymayı bırakıyor zaten. Azerî şair Mehmet İsmail’in
Otuzdan geçti mi yaşın otuzdan
Ayların yılların tekrarı başlar
dizelerini otuzlu yılların ortalarında duymuştum ilk kez. O günden sonra saymayı bıraktım. Yine aynı yaşlarda Gültekin Samanoğlu’nun iki dizesine rastlamıştım.
Uzaklarda sanılan yarım yüzyıl geldi ya
Artık kolay olmuyor “akşam olsun” demesi.
Bu iki dizedeki yaş çok uzak görünmüştü o gün gözüme. Değilmiş.
Hasılı bugün ben doğdum. Yaşımın ne olduğunun gerçekten önemi yok. İnsan hissettiği yaştaysa eğer ben daha Karacaoğlan’ın “Sakal seni matkap ile yolayım / Bir kız bana emmi dedi, neyleyim” dediği yaşa bile gelmedim.
