Sevgili Gülizar Seda, Bir edebiyat öğretmeni olarak sana biraz fizik, kimya, biyoloji anlatayım. Bir "yıllık" için planlanmış satırlara yıllanmış anlamlar yüklemeden. Yaratılmışlar içinde tekâmül şartına da bağlı olarak en mükemmel bir şekilde yaratılan insanın bazen aşağıların aşağısına sürüklenmesi gösteriyor ki…
Sevgili Merve Gülsüm, Biraz daha vakit olmalıydı. Hem daha güzel satırlar kaleme alabilmek için hem daha güzel anılar biriktirebilmek için. Necatigil’in “Çirkindi dar vakitlerde bir sevgiyi söylemek” mısrasını hatırlamanın vaktidir. Daha söylenecek türküler vardı. Merve’nin sesinden dinlenecek türküler. Hepsini yarım…
Sevgili Havva, “Şimdiye kadar hatırı sayılır miktarda ‘Mezuniyet Günü’ yazısı yazdım ben. Nasıl yazmayım ki? Her defasında, dört yıl boyunca neredeyse her gününe tanık olduğum ve her günüme tanık olan öğrencilerimi yola koymanın buruk bir tadı, hazin bir mutluluğu vardı…
Sevgili Emine, Yaz yaz bitmiyor. Zaman daraldıkça “beni de unutmayın” diyenlerin sayısı artıyor. Keşkelerin boynuna yükleyip vebali, sudan bahaneler bulmalı. Daha çok vakit olsaydı yazardım demeli mesela. Ah, vakitsizlik! Zamanı genişletsek yine yetmeyecek, bu malum. Asıl gerçekse, yazının zamandan azade…