Seni anlattığım yağmurlar dindiEbemkuşakları çıkmıyor artıkİçim dilim dilim sözlerim sarhoşİçtikçe kanıyor, bıkmıyor artık Dudakların değse yanardı bu tenAteşe rızayı sendin öğretenHayret yalnızlığı aklım almazkenSensizlik canımı sıkmıyor artık Yalnızlık yollarda yoldaşım olurEğdikçe vurulan hep başım olurKim diker bilemem bir taşım olurAcı, rüzgar olsa yıkmıyor artık
Mesafeler girer bir gün arayaÖzünü kaybeden nerde arayaGelmezsem kendime ya sen ara yaBen yollara düşüp kendim bulayım.
Kader yazmış ayrılığıSil desem de silemezsinCennet olan bu mekândaKal desem de kalamazsın Sitem etme son sabaha,Hayat ne ki? Değsin ah’aBatmış iken her günahaÖl desem de ölemezsin Bahtın düşer aşk yelineSaçların gelir elineKıyamazsın bir telineYol desem de yolamazsın Gözlerinden çisil çisilYağmur inmiş, tasa değil.Bir yürekte susmayan…
Ellerim titriyor, gözlerim şaştıYaşım kırkı bulmuş paslandım sanmaAslıydı, şirindi aklım karıştıGönlüm on beşinde uslandım sanma Elime gurbetin kokusu sinmişGiderim ardımda kalanlar bin’mişSevdam fırtınaydı sanırım dinmişHadi git yoluna, seslendim sanma Bilmezsin içimde kanayan derdiCevapsız sorular beynimi yerdiRuhum hep deliydi, her dem gülerdiAcıdır giydiğim süslendim sanma Yolumuz…