Yalnızlık

Daha ten çıkmadan kentin dışına 
Başını alır da gider yalnızlık 
Κalabalıklarda yalnız başına 
Karanlık koynunda yatar yalnızlık

Şekile kalıba oturmaz boyu 
Kabarır köpürür azar gün boyu 
Sofraya varmadan ekmeği suyu 
Can ocakta kaynar tüter yalnıalık

Sırtı bıçak yurdu konar göçerler 
Çölde kalsa gözyaşını içerler 
Hüzne döşek serer yanar içerler 
Leylanın yolunu tutar yalnızlık

Gündüzden usanıp geceye kaçar 
Ya yerde sürünür ya gökte uçar 
Her seher yeni bir tomurcuk açar 
Koklatmaz kendini batar yalnızlık

Şerbet zehre keser sunulan tasta 
Zararı kâr sayar bütün takasta 
Gözünü gönlünü çevirir dosta 
Kendi çenesini çatar yalnızlık

Tayyip Atmaca