Eylüllerde Boy Veren Çiçekler Aşkına
Sevgili Ayça, Öznesi ben, nesnesi sen -ve senin şahsında bütün kuzucuklarım- olan bir sesleniş bu: Özledim. Kıymeti bilinememiş bir hayatın hasretidir satırlara yansıyacak olan. Bundan yirmi üç yıl önce elime…
Gel, Son Kez Sarılalım Seninle
Sevgili İrem, Bu son sabah. Sen benim “bu son sabah”larda hangi huzur ve coşkuyla o kapıdan içeri girdiğimi hiç bilmedin. Bir parça hüzün de yok değildi içinde. Şimdi okulun her…
Hicransız Sabahlara Uyandığımızda
Sevgili Hicran, Nelerden ayrılmıyor değil mi insan yalan dünyada? Ve nelere alışmıyor insan; kalbini kanatarak, iyileştiremediği yaralarına tuz basarak. Şairce söylersek: Acıyı bal eyleyerek... Sana bu adı verenlerin de sağaltamadığı…
Kalbinde Yıldızlar Işırken
Sevgili Mustafa, Bu mektubu bitirdiğimde işimin yarısını bitirmiş sayacağım kendimi. Bu ilk yazı. Hedefimi tutturabilirsem -inşallah aksama olmaz- en az yirmi beş mektup koydum zihnime. Kelimelerle dans etmenin keyfine varmış,…