İrşat Sevgilim güvenme güzelliğine,Senin de saçların tarumar olur.Aldanma talihin pembe rengine,Hayatın uzun bir intizar olur. Sevgilim her insan doğarken ağlar,Çiçeklerle açar, sularla çağlar,Rehgüzârı olur bahçeler, bağlar,Nihayet isimsiz bir mezar olur. Sevgilim baksana bir yanda gülen,Bir yanda gözünün yaşını silen,Kimi benim gibi erir derinden,Kimi senin gibi…
Akşam çöker bu kentin çıkmaz sokaklarınaÖzümden caddelere bir sağanak boşanırVakitsiz yağar ya kar, ruhun şakaklarınaNe kıştır, ne de hazan; ne mevsimler yaşanır. Sen köşe başlarında beklenen sevgilisinElimde bir demet gül, gözlerinden hediyeBir zifiri karanlık yokluğun, neredesin?Hayalin bile yeter, hicrana çare diye.