Tut Beni

Tut Beni



İnayet’e…

İlkyaz akşamlarının coşkusu gözlerimde
Nasır nasır büyüyor çocukluk dizlerimde
Aynaları yenice tanımış elim yüzüm
Yüreğimde sevda var ben her mevsim songüzüm
Esrik başımda yine essin kavak yelleri
Tut beni düşmeyeyim gençliğimin elleri


Havva ile ilgili akrostiş Al Derdimi

Filiz ile ilgili akrostiş Yıkıntı

Rahime ile ilgili akrostiş Yansın Sönsün

Akrostişle yazılmış diğer şiirleri liste halinde görmek için “akrostiş şiirler” sayfasını ziyaret edebilirsiniz.


4 yanıt

  1. osman neğiş avatarı

    hocam helal olsun sıze coook guzel şiirler yazıyorsunuz

    1. Bir Edip avatarı

      Teşekkür ederim Osman. 🙂

  2. Büşra avatarı

    Yaşanmışlıklar üzerine yazılmış,
    İnsana talı bir yorgunluk hissi veriyor…
    Kaleminize sağlık…

    1. Bir Edip avatarı

      Teşekkür ederim Büşra Hanım. Hayatın kendisi başlı başına bir yorgunluk zaten. O yorgunluğun sonunda huzur duyabiliyor muyuz? Önemli olan budur. Sadece yorgunluk kalacaksa elimizde bu çok yıpratıcı. Yazmak da bir yorgunluktur. Ama huzur verir. Size de tatlı yorgunluklar dilerim. 🙂

Sen de düşüncelerini paylaş!

9