umurumdasın dedi
oysa benim dünya bile umurumda değildi
dünya bile
benim umurumda
bu cümleler tanıdık, aşina bu duygu
yalan sırıtmıyor bazı yüzlerde
korktuğum doğrudur kendi gölgemden
gölgem kimin umurumda
umurumdasın dedi
oysa benim aşk bile umurumda değildi
aşk bile
benim umurumda
düştü düşecek bir kale kalbim
sekeratta, baş ucumda yasinler okunur
kirli bir kan dolaşır damarlarımda, adı aşk
pıhtılaşmış, bayraklara renk verirdi
ölüp ölüp dirilirken, kapkara
kalbim kimin umurunda
umurumdasın dedi
oysa benim sen bile umurumda değildi
sen bile
benim umurumda
yolunu kaybetmiş bir kaptanın
bir deniz fenerine baktığı gibi bakıyorum gözlerine
ne tutunduğumsun ne umduğum
sığındığım limanlar yutuyor beni
tenim yabancısı bu kuytuların
bir yangın, ellerin değmeden küle dönüyor
tenim kimin umurunda
Şiirin en sevdiğimin yanı söz oyunlarıdır. Hem yazana hem okuyana büyük keyif verir. Özellikle bazı şiirler tıpkı bir tekerleme gibi dolanır insanın diline. Okunmayınca özlenir. Tam olarak böyle bir şiir. Yalnızca bu şiiri bulup tekrar okumak için birgün bloğunuzda gezineceğimden o kadar eminim ki. Kaleminize sağlık.
Teşekkür ederim Eşfâ, beğeni ve ziyaret için. Sadece bu şiir için değil diğer pek çok yazı için de yeniden yolunu düşür buralara. Nedim’in bir şiiriyle davet etmiş olayım sizi: 😊
Sen kim gelesin meclise bir yer mi bulunmaz
Baş üzre yerin var
Gül goncasısın gûşe-i destâr senindir
Gel ey gül-i ra’nâ