beni düşünme!
iyiyim kelimesine ne kadar iyi hâl sığıyorsa
o kadar iyiyim
uçsuz bucaksız bir gökyüzü
değilse de gördüğüm mavi gök üstümüzde
alabildiğine özgürlük kokuyor
ve tel örgülere takılmıyor kuşlar
beni düşünme
hüzünler büyütüyorum her gece
kahverengi parmaklıklar çiçek açıyor
kalemim beş vakit duaya durmuş
isyan nedir bilmez, bilirsin
beni düşünme
aç mıyım, susuz muyum, uykusuz muyum?
sensizim, sensiz miyim?
sana sensizliği anlatmaktan acizim
acizim, sanırsın ki şairim
demir parmaklıklar, tel örgüler
her gece kaçıp sana geliyorum
hem yorgunum, hep yorgunum
uykusuzum
bir dileğin var mı diye sorarsan yok
bir mahpusun ne dileği olur ki, var:
beni düşün(me)!
☘
Yazıldığı günden beş yıl sonra okuyucuyla buluşacak bir şiirim var. Akla zarar suçlamalarla bir süre misafir olduğum bir hapishanede, 21 Temmuz 2017’de karalamıştım bu satırları.
Tüm zamanlara ait bir şiir, zaman sınırlaması yok. Elinize sağlık.
Teşekkür ederim Momentos.
Yaşanılan kısmıyla geçmişte kaldı inşallah. Tahayyül kısmı okuyucuya ait artık. 🙂