Dökülen her suyu vedadan sanırYollar gözyaşını nereden bilsin.Birazdan bir yağmur… taşlar ıslanır…Hancı dertlenme sen, yolcu değilsin. Sabaha sılada çıkarsa yollar,Damla damla erir gurbette gece.Şebnemler utansın, bilmesin kullar,Gözyaşım ruhuma yağsın gizlice. Yollar mevsim gibi; ya kış, ya hazan.Dertler yaprak yaprak çürür özümde.Bilsem ki çaredir gülerdim bazenHiç…
Bir ders molasında üç güzel kız için… Birkaç mısra mutlu ederse kuluMutlu olan bu kez Keziban olsunKalbi güldürmenin yüz bindir yoluBirini bilmeyen hep pişman olsun Hatice ağlıyor gülmezmiş gibiElif’se gülüyor ölmezmiş gibiHicrana söyleyin bilmezmiş gibiGelmesin gelmesin bir zaman olsun Şair söylerse de sözün özünüYanmayan bilir…
Yeğenim Ahmet’e… Bilmezsin ki küçüğüm hicranlar yeni değilBir büyük vuslat ister bu âleme gelişim Yıldızlar kaydı sanma, gözlerim senden kaçanBu kaçıncı ayrılık, kaçıncı göz silişim? Vedalar kısaysa hoş, zor sanılan ayrılıkSarıldık ya, haydi git, görme mahzun oluşum. Kampana bestesidir bildiğim tüm şarkılarHangi makama uyar böyle…