Sevgili Gülistan,
Okul hayatı güzel anılarla doludur. Ama ömrün bütününü göz önüne aldığımızda bu sürenin çok kısa olduğunu fark ederiz. Diğer günlerimizin de aynı güzellikte olmasını istiyorsak içinde bulunulan zamanı iyi değerlendirmek gerektiğine şüphe yok.
Dünyada istediği gibi yaşayanlar, istemediği bir şekilde ölürmüş. Yaşamanın bir gayesi olmalı değil mi? Allah’ın verdiği akıl nimeti ile tahsil yapan bizler, bu nimeti hangi alanlarda kullandığımızı hiç düşünüyor muyuz? İslam bir yaşama tarzıdır. Hem Müslüman olduğumuzu söyleyeceğiz hem İslam’dan uzak olacağız, bu mümkün mü?
Belki farkında olmadan bizi birtakım değerlerimizden uzaklaştırdılar. Ama biz, gerekli çabayı gösterdik mi onlara sahip olmak için? Dört yanımız İslam düşmanlarıyla çevrilmişken biz, dinin son kalesi olan güzel ülkemizi, Türkiye’mizi yeterince sahiplenebildik mi?
Umut ederim ki binlerce yıldır sönmeyen zafer meşalesini geleceğe taşıyanlar içinde Gülistan da olur. Sana bundan sonraki yaşamında başarılar dilerken, vatanın gül bahçesi olabilmesi için Gülistanlara dünden daha fazla gereksinimimiz olduğunu unutmamanı isterim.
Girmeden tefrika bir millete, düşman giremez;
Toplu vurdukça yürekler, onu top sindiremez.1
Ye’s öyle bataktır ki: Düşersen boğulursun.
Ümmîde sarıl sımsıkı, seyret ne olursun!2
Sâhipsiz olan memleketin Batması haktır;
Sen sâhip olursan bu vatan batmayacaktır.3
Feryâdı bırak, kendine gel, çünkü zaman dar…
Uğraş ki: Telâfi edecek bunca zarar var.4
Bugün size çok eskilerden bir mektup getirdim. 25 yıl önce kaleme aldığım bir mektup bu, bir hatıra defterine iliştirilmiş. Böylesine eski bir mektubu hâlâ saklayan ve onu yazıcısı ile tekrar buluşturan, mektubun muhatabı Gülistan’a buradan bir kez daha teşekkür ediyorum.
Pek tarzım olmasa da bu yazıya yine Gülistan tarafından bana ulaştırılan bir fotoğraf ekledim. O günlerin hatırası hep canlı kalsın diyerek… Sanırım 19 Mayıs’tan kalma. Belki bayram, belki bir prova günü…
30 Mart 1996 tarihinde yazmışım bu mektubu. Şenyurt Lisesinde öğretmenlik yaptığım yıllar. Gülistan, ortaokulu bitirirken kaleme alınmış. Hani şu, liselerin bünyesinde ortaokulların da olduğu yıllar…
Bu sayfadaki yüzlerce mektup gibi bu mektup için de bir başlık ararken epey zorlandım. Gül bahçesi olacağını hayal ettiğim güzel vatan bugün maalesef baykuşların tünediği bir yer oldu. Ve bu vatanı gül bahçesi yapmaya gönüllü binlerce insan -hiç istemeseler de kendi ülkelerini terk etmişler- bugün başka memleketleri gül bahçesi yapmanın telaşında. Geride kalan üç beş güzel insan da bir çığ gibi üzerlerine gelen kötülüğün karşısında hiçbir şey yapamamanın çaresizliğini yaşıyor.
