Dört duvar yere serdi büyüttüğüm yarınıDüşlerim devriliyor anlatsam anlar mısın? Aklıma sen geldikçe çentik attım kalbimeDertlerim yavruluyor anlatsam anlar mısın? Gözyaşlarım harlıyor içimdeki yangınıYüreğim kavruluyor anlatsam anlar mısın? Huzura çıkar diye arşınladığım yollarAcıya kıvrılıyor anlatsam anlar mısın? Öksüz bir çocuk…
Akşam çöker bu kentin çıkmaz sokaklarınaÖzümden caddelere bir sağanak boşanırVakitsiz yağar ya kar, ruhun şakaklarınaNe kıştır, ne de hazan; ne mevsimler yaşanır. Sen köşe başlarında beklenen sevgilisinElimde bir demet gül, gözlerinden hediyeBir zifiri karanlık yokluğun, neredesin?Hayalin bile yeter, hicrana çare…
Dışarıda yağmur var. Çıkıp ıslanmak istiyorum. Caddeler boyu yürümek ama hiçbir yere varmamak, varamamak. Sırılsıklam oluncaya kadar arşınlamak sokakları. Öyle ki, çıkmaz sokak olduğunu bile bile dalmak karanlıklara… Başımı kaldırıp gökyüzüne bakmalıyım. Ki yağmur saklamalı gözyaşlarımı. Damlalar kaybolurken ellerimde, avuçlarımın…