Siyah beyaz bir fotoğrafın karelerinden çıkıp gelmiştiniz siz. Bu satırların yazarınca bilinmeyen zamanların birinde… Hatırlıyorsunuz değil mi? Üzerinizde iğreti duran kocaman formalarınızı. Bağlamayı beceremediniz eşarplarınızı… Kaygısız gelip gittiğiniz günleri… Kapısının üstünde ‘müdür, müdür yardımcısı’ tabelalarının asılı olduğu odalara giremediğinizi… Oralardan çağrılınca da korka korka, titreyen…
Sevgili Sevgi, Yeniden sevinebilirim. Hızla gelişen ve dönüşen dünyada hatıra defterleri öldü diye üzülüyordum. Kapımı tekrar çaldı. Meğer yaşıyormuş. Ömrü bol olsun. Senin olmadığın bir dünyada tanışmıştık biz onunla. Yıl yıl pekişti dostluğumuz. Bazen bir mavi sayfaya döküldü kelimeler, bazen pembe. Hep umut dolu. Bir…