Hüzün Lekesi kategorisinde yer alan mektuplar 2015 yılında Halil Akyüz Anadolu Lisesinden mezun ettiğim kuzucuklar için kaleme alındı. Zaman her şeyi o kadar hızlı eskitiyor ki şaşırıyor insan. Mektupları ara ara okuyorum. Kime yazıldığına bakıyorum. Karşıma bir isim çıkıyor ama bu isim bir şahsa dönüşmüyor zihnimde.…
Sevgili Tuğçe, Öğretmen odalarında yazılmış / yazdığım hatıralarım yok benim. Yazı yazmak biraz özel bir iş. Ali Çolak der ki: “Yazarken biri gelip bilgisayar ekranına göz atacak olsa donup kalırım. Yazmanın bir mahremiyeti olduğuna inananlardanım ben. ‘Doğum’ esnasında kimse görmemeli ne yazdığımı ve nasıl yazdığımı.”…
Sevgili İsmail Berat, Hepimiz yolcuyuz. Bir amaç uğruna çıkmışız yola. Kimi aşkı arıyor, kimi parayı, kimi bilgiyi. Kimi Mevla demiş kurtulmuş. Kimi daha yolun başında… Leyla takılmış ayaklarına. Kimi hızla yarına koşuyor. Kimi yarından bugüne, bugünden düne yol alıyor. Yolcuyuz işte. Bir handa karşılaştık, hepsi…
Sevgili Sevgi, Yeniden sevinebilirim. Hızla gelişen ve dönüşen dünyada hatıra defterleri öldü diye üzülüyordum. Kapımı tekrar çaldı. Meğer yaşıyormuş. Ömrü bol olsun. Senin olmadığın bir dünyada tanışmıştık biz onunla. Yıl yıl pekişti dostluğumuz. Bazen bir mavi sayfaya döküldü kelimeler, bazen pembe. Hep umut dolu. Bir…