Sevgili Lale, Uzak sanılan günlerin; yağmurların sonunda, ağaçların meyveye durduğu yaz sabahlarının birinde başlayıvereceğini ta yüreğinde duyarak sarsıldın mı hiç? Eminim hiç düşünmemişsindir. İşte ortaokul bitti. Ve iki yılı acısıyla, hüznüyle, sevinciyle, umutlarıyla geride bıraktık. Yeni çiçeklenen bir ağaç gibiydiniz okula başlarken, oysa şimdi hazan…
Bu yazıyı bir durakta otobüs beklerken yazıyorum. Otobüs gelinceye kadar bitirmeye çalışacağım. Hatıra defterleri üzerine kısa bir içleniş olacak. Benim hatıra defterinin bizzat kendisine ve bu defterlere hatıra yazmaya nasıl düşkün olduğumu bilenler biliyor. Gerçekten merak ediyorum, hatıra defterleri hâlâ var mı? Mayıs ayının ortalarına…
Sevgili Ayşe Nur, Beklenen son geldi. (Beklenmeyen mi, demeliydim?) Geriye dönüp baktığında ‘iyi ki yapmışım, iyi ki yaşamışım, iyi ki değerlendirmişim’ diyeceği anları olmalı insanın. Ve de keşkeleri olmamalı, keşkesiz bir hayatın çok zor olduğunu bilsek bile. Kendisine çok değer atfettiğiniz bir sınavın arifesi bugün.…
Yeni bir blog yazısı için bilgisayarın başına geçtiğimde tasarladığım konu ile aklıma o an gelen konu arasında yaşanan rekabet ‘dört büyükler’ arasında bile yaşanmıyor. Bugün sizinle yıllar önce yazdığım bir yazıyı paylaşacaktım. Vazgeçtim. Bundan tam 22 (yazıyla da yirmi iki) yıl önce kaleme aldığım bir yazıydı…